انتخابات 92، هر چقدر که تعداد مهره ‌های زیاد اصول‌گرایان برای کرسی ریاست جمهوری را به رخ کشید، از آن‌ سو فقر کاندیداهای اصلاح‌طلب خوش‌سابقه که در فتنه 88 در مقابل نظام نایستاده باشند را نیز عیان کرد. «عارف» یکی از آن‌ها بود که اصلاح‌طلبان را به یاد خاتمی می‌انداخت اما دو مشکل بزرگ داشت؛ نه مقبولیتی داشت و نه به هاشمی نزدیک بود. لذا فشارها آغاز شد تا عارف به نفع روحانی کنار رود و همین هم شد. روحانی اما گزینه اصلی افراطیون نبود. آن‌ها او را می‌خواستند تا پشت عبای او، آهسته‌تر از قبل بر طبل ضدیت با نظام بکوبند؛ نقشه‌ای که البته حالا اگرچه در برخی حوزه‌ها عملی شده اما در یک چارچوب تحلیلی کلان، اعتدال روحانی بر نقشه‌های موذیانه افراطیون چربیده است. اما از آن‌جا که افراطیون معمولا حیات‌‌شان در افراطی‌گری است، سکوت نکردند. فشارهای بسیاری در لایه‌های مختلف مدیریتی بر دولت روحانی وارد آوردند تا بلکه بتوانند به قدرت برسند. خاتمی که بازی قدرت را بیشتر از آن‌ها می‌دانست اگرچه توصیه کرد که اکنون وقت نقد دولت روحانی نیست اما کلام او ظاهرا نتوانست قدرت‌طلبی تندروها را آرام کند ... و فشارها هم‌چنان ادامه دارد.

این داستان تاسف‌انگیز رادیکال‌ها در کشور، در استان فارس هم جریان دارد. تلاش‌های افراطیون برای استاندار کردن یکی از خودشان که از قضا قبل‌ترها و در زمان اصلاحات، ردای استانداری را هم بر تن کرده بود، به جایی نرسید و کسی به استان آمد که می‌توان او را یک اصلاح‌طلب اعتدال‌گرا نامید. نه این‌که انتصابات سید محمد احمدی استاندار جدید فارس خالی از اشکال نیست اما منصفانه نیست او را از اعتدال دور دانست. این اعتدال ولی واکنش افراطیون فارس را برانگیخته. آن‌ها که شکم‌های خود را از صبح شنبه پس از انتخابات ریاست جمهوری صابون زده بودند، حالا انگار به در بسته خورده‌اند. گزینه‌های آن‌ها برای مسئولیت‌های مختلف از سوی استاندار رد شده و آن‌گونه که پیداست، استاندار بر مشی اصلاح‌طلبانه اعتدال‌گرای خود اصرار بیشتری دارد تا حشر و نشر با افراطیون سهم‌خواه. این در بسته اما آیا باز خواهد شد؟ اگرچه برای پاسخ به این سوال باید منتظر گذشت زمان بود اما افراطیون برای باز کردن این در از هر ابزاری استفاده کرده و می‌کنند.

حالا که مشخص شده است اصلاح‌طلبان فارس البته با محوریت افراطیون در تلاش‌اند تا جلسه‌ای را با حضور معصومه ابتکار و با سر و صدای زیاد برگزار کنند، می‌توان بیشتر از قبل به یقین رسید که در مشی افراطیون فارس، سکوت و اعتدال جایز نیست. در بسته باید باز شود حتی اگر شده با دوپینگ سیاسی حاصل از به رخ کشیدن خود با حضور ابتکار در شیراز. آن‌ها می‌خواهند قدرت مانور خود را به استاندار نشان دهند تا بلکه او مبهوت نفوذ آنان شود. آیا استاندار این‌گونه خواهد شد؟

انتهای پیام/523/3