فتنه 88 بیشتر از زاویه سیاسی مورد توجه قرار گرفت و در این پنج ساله کمتر از جنبه های دیگر دیده شده است. یکی از جنبه های مهم فتنه 88 مسئله تاثیر آن بر اقتصاد کشور و همچنین افزایش تحریم ها به بهانه حقوق بشر و کند شدن پیشرفت اقتصادی کشور می باشد. اگر از خسارت 70 میلیارد تومانی که در اغتشاشات به شهرداری، بانک ها و... وارد شد بگذریم اما تحریم های که باعث کند شدن بیش از حد سیستم اقتصادی کشور شد نمی توان گذشت.

به گزارش شیرازه به نقل از 598؛ برخی از حامیان فتنه، افزایش تحریم ها را ناشی از افراطی گری دولت یازدهم و حمله به رژیم صهیونیستی توسط نفی هلوکاست اعلام میکنند اما به راحتی میتوان از رفتار دیپلماتیک کشورهای خارجی و همچنین قطعنامه سازمان ملل و تحریم ها بعد از سال 88 فهمید که اغتشاشات باعث اصلی آنها بوده است. حجت الااسلام و المسلمین مصلحی وزیر اسبق وزارت اطلاعات درباره قطعنامه ۱۹۲۹ سازمان ملل که بعد از انتخابات 88 صادر شد می گوید " بعد از ماجرای فتنه دشمن فهمید افرادی در داخل کشور همسو با آنها هستند و میتواند از آنها برای نیل به اهداف خود استفاده کند. بر این اساس هزینه های آن را از جمله تحریم در کشور ما شروع کردند".

روش امریکا و دولت های مستکبر نیز با فتنه 88 عوض شد آمریکا درحالی که قبل از انتخابات در پی مذاکره با ایران بود و همچنین در مرحله نهایی پذیرش ایران هسته‌ای بود اما با وقوع فتنه 88، موضوع تغییر حاکمیت در ایران را در راس اهداف خود قرار داد و موضوع هسته‌ای تنها بهانه‌ای برای اعمال تحریم در جهت تقویت فتنه‌گران داخلی برای محقق ساختن تغییر حاکمیت بود. اوباما در سال 88 در یک سخنرانی گفت: به نظر نمی‌رسد ایران از نظر سیاسی آنقدر وضع ثابتی داشته باشد که بتوانند درباره مساله هسته‌ای تصمیم‌های سریع اتخاذ کنند. از سوی دیگر، اوضاع داخلی ایران موجب پیچیده‌تر شدن تلاش‌ها برای رسیدن به توافق میان ایران و قدرت‌های جهان سر مساله سوخت اتمی شده است.

در همان ایام روزنامه واشنگتن‌تایمز در سرمقاله خود از استفاده از نقض حقوق بشر برای تحریم بیشتر علیه ایران چنین نوشت: تحریم به تنهایی کافی نیست. ما باید دیپلماسی عمومی را به نقض حقوق‌بشر در ایران متمرکز کنیم. جمهوری اسلامی به دلیل وجود اپوزیسیون داخلی دچار نقاط ضعف شده و باید بر این نقطه فشار وارد کرد.

اما تحریم های سیستم بانکی کشور که در پی فشار بیشتر برای ایران بعد از فتنه 88 شروع شد اوج تحریم های غرب علیه ملت ایران بود. طرح ریزی این تحریم ها از سال 88 و در پی تغییر سیاست های غرب با ایران شروع شد و از سال 90 رسما به اجرا درآمد. ابعاد اقتصادی فتنه 88 و ضرری که به کشور وارد شد شاید بزرگتر از جنبه سیاسی آن باشد. جلوگیری از پیشرفت کشور و کند شدن توسعه اقتصادی شاید بزرگترین گناه فتنه گران و حامیان فتنه بشمار آید که کمتر قابل مشاهده می باشد.