اول «پول کثیف» و حالا «کی بود کی بود، من نبودم»!
شیرازه – سرویس سیاسی: ماجرای پول کثیف برخلاف همه ادعاهایی که از سوی وزیر کشور مطرح شد، به ظاهر به پایان رسیده است. رحمانی فضلی یکشنبه در مجلس علنی مجلس شورای اسلامی شرکت کرد و گفت که هر آنچه درباره پول کثیف و نقشش در سیاست و حتی انتخابات گفته، جنبه هشدارآمیز داشته و اصلا نام و سندی در این خصوص ندارد که بخواهد افشا کند! او بر اساس تاکتیک «همیشه پای رسانهها در میان است!» توپ را به زمین رسانهها انداخت و خیلی صریح گفت که رسانهها از سخنان او سوءاستفاده کردهاند. البته جناحها و گروههای سیاسی هم بینصیب از سخنان او نماندند. رحمانی فضلی گفت که اینها هم برای نفع سیاسی خود، ماجرای پول کثیف را دامن زدهاند!
اما واقعیت این است که بازیای که رحمانی فضلی آغاز کرد، پایان نیافته است. پول کثیف ادعایی او حالا چند پیامد اصلی داشته است که با یک نطق و انداختن توپ به زمین دیگران، چندان قابل حل نمیباشد؛
- ادعاهای وزیر کشور درباره پول کثیف در آستانه انتخابات مجلس در اسفند 94 بیان شد. پول کثیف عمدتا در جایی معنا مییابد که انتخاباتی در میان باشد و برخی کاندیداها بخواهند سوءاستفاده مالی کنند. مجلس کنونی عمدتا اصولگرا هستند و دولت هم به صورت رسمی و غیررسمی گفته که دوست دارد! مجلس آینده همسو با خودش باشد. این اظهارات وزیر کشور نمایندگان کنونی مجلس که علیالظاهر دولت چندان رضایتی از آنها ندارد را در مضان اتهام قرار میدهد. علت اینکه نمایندگان در جلسه با رحمانی فضلی اصرار داشتند تا او به صراحت اسامی و اسناد ادعای خود را افشا کند، در حقیقت برای رفع اتهام از خود بود که اصراری بهجا بود.
- متاسفانه برخی مسئولان کشور فهم رسانهای قابل اعتنایی ندارند یا تمایل دارند اینگونه وانمود کنند! ادعایی میکنند و سپس بر آن اصرار میورزند. افکار عمومی نسبت به ادعای آنها حساس میشود اما عطش مردم برای فهم جزئیات بیشتر از میان نمیرود بلکه مسئول میآید و اصل ادعا را انکار میکند. این رویه وجهه نظام و انقلاب را در منظر افکار عمومی میتواند دچار خدشه سازد. در حالی که وزیر کشور قاطعانه از پول کثیف سخن میگفت و همه تشنه بودند تا جزئیات بیشتری از ادعای او همراه با اسامی خاطیان را بشنوند، او خیلی راحت، طلبکار شد و گفت اصلا مگر من همچین ادعایی کردهام که میگوید افشا کن! تیتر یک روزنامه شرق در 2 اردیبهشت، به خوبی نشاندهنده این رویه است.
متاسفانه میان سخنان وزیر کشور، چارچوب منطقی مسنجمی وجود ندارد که بشود ادعای کنونی او که میگوید هرآنچه درباره پول کثیف گفته است، صرفا هشداری بوده، را عمیقا باور کرد. به عنوان مثال وقتی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی نسبت به سخنان رحمانی فضلی در جمع فرماندهان مبارزه با مواد مخدر واکنش نشان داد و گفت اگر ادعایی هست، باید از راههای قانونی پیگیری شود، رحمانی فضلی با شجاعت گفت که میتواند در یک جلسه غیرعلنی یک ساعته، مواردی را در مجلس مطرح کند. حال سوال این است که اگر همه اظهارات او ادعای هشدارآمیر داشته، چرا باید جلسه غیرعلنی باشد؟ او چطور در یک جلسه به صورت علنی ادعاهای به زعم خود هشداری را مطرح میکند اما سپس سخن از جلسه غیرعلنی در مجلس میکند؟ خوب که افکار عمومی را حساس میسازد، سپس درخواست جلسه غیرعلنی میکند؟ و در نهایت هم میگوید فقط هشدار دادم و سندی ندارم؟!
اگر رسانهها و گروههای سیاسی از ماجرای پول کثیف سوءاستفاده کردند، تنها به به دلیل اظهارات وزیر کشور بود. او خمیرمایه این سوءاستفادهها را فراهم کرد و حالا هم میگوید که همه چیز تقصیر دیگران است!
چی بود
تصمیم کبری بود یا چوپان درغگو