انتقادات غیرمنصفانه

کی‌روش با وجود این موفقیت در ماه‌های اخیر با انتقادات زیادی روبه‌رو شده که نامتناسب و غیرمنصفانه است. این حملات از زمانی اوج گرفت که او با برانکو بر سر استفاده از ملی‌پوشان پرسپولیس اختلاف پیدا کرد و بخشی از هواداران و رسانه‌ها علیه این مربی کینه گرفتند. آنها از آن زمان مربی پرتغالی را به چشم دشمن می‌بینند و هر تصمیم این مربی با هجمه عجیبی روبه‌رو می‌شود. از بازی دوستانه گرفته تا انتخاب کمپ، از ترکیب تیم ملی تا انتخاب دستیار، همه فرصتی برای جبهه مخالفان کی‌روش است تا او را بکوبند و جایگاهش را تضعیف کنند.
البته تصمیمات و رفتار کی‌روش بدون ایراد نیست و به این مربی انتقاداتی هم وارد است، ولی نکات تاریک در مقایسه با دستاورد او برای تیم ملی ناچیز است و این حجم از حملات نسبتی با ضعف‌های مجموعه تیم ملی ندارد. سبک و لحن انتقادات بیش از آنکه جنبه اصلاحی داشته باشد، موقعیت این مربی را نشانه گرفته و مصمم است او را از تیم ملی بیرون کند. بخشی از این رفتار هم ریشه در رفتار سنتی ورزش ایران دارد که موفقیت پس از مدتی عادی می‌شود و افراد خبره و موفق سیبل انتقادات می‌شوند، با مرور زمان بهانه‌‌جویی‌ها شروع می‌شود و از کاه کوه می‌سازند.

 پول تضمین موفقیت نیست

کی‌روش در تیم ملی دستمزد نسبتا بالایی دریافت می‌کند و گروهی معتقدند که کی‌روش به واسطه این دستمزد نباید درخواست امکانات اضافه‌ای داشته باشد و باید با تیم ملی در هر شرایطی نتیجه بگیرد. آنها توجهی به این موضوع ندارند که در فوتبال پول هرگز تضمین موفقیت نیست و قراردادهای گرانقیمت نمی‌تواند نتایج خوب را تضمین کند.
تغییرات اخیر مدعیان آسیایی نشان می‌دهد که با مربیان مشهور هم ممکن است یک تیم به بن‌بست برسد. ژاپن که فوتبال بابرنامه و منظمی دارد، کره جنوبی که 9 دوره حضور متوالی در جام جهانی را تجربه کرده یا استرالیا که در مدیریت ورزش حرف‌های زیادی برای گفتن دارد همه در ماه‌های اخیر با مربیان‌ مشهورشان به مشکل خوردند و چاره‌ای جز تغییر نداشتند. این ادعا که با پول کی‌روش می‌توان سراغ مربی مشهور دیگری رفت و این موفقیت را تکرار کرد هیچ پشتوانه‌ای ندارد و ناشی از نگاهی سطحی به فوتبال است.