پاتک اصلاح طلبان به تغییرات پاییزی پاستور/ دلایل اصرار برخی جریان ها بر ایجاد حاشیه های غیرضروری علیه دولت چیست؟
اولین زمرمه های تغییر در دولت پس از جنجال برای هیچ کنسرت به وجود آمد جایی که علی جنتی پس از قبول استعفای رئیس اداره ارشاد قم و هجمه روزنامه های زنجیره ای در برابر انتقادات علما و مراجع اعظام تقلید نسبت به حواشی برگزاری کنسرت ها به وجود آمد. زنجیره ای ها که تا آن روز با ابزار پروپاگاندای خود درخواست شرعی علما را غیر عقلانی و منطقی می دانستند به یکباره حمایت از مرد اول پر حاشیه فرهنگ را برداشتند و فاز کلید تغییر این وزیر را کلید زدند. نا گفته نماند که اصلاح طلبان از ابتدا هم مخالف حضور جنتی در این وزارتخانه بودند چرا که در نظام سهم خواهی حزبی اصلاح طلبان وزارت ارشاد به عنوان یکی از اصلی ترین مطالبات مطرح بوده و همچنان هست.
نکته قابل توجه اینجاست که پس از موج خبر پراکنی فشاربرای استعفای علی جنتی، ابزارهای رسانه ای اصلاح طلبان طوری وانمود کرده اند که فشار روحانیون و مخالفین دولت موجب شد تا جنتی استعفا دهد! اما در نهان خوشحالی خود را از این موضع پنهان نمی کنند. موضوع استعفا و تغییر جنتی در پی حواشی کنسرت ها موضوعی است که به شدت از سوی ذوالنور نماینده قم رد شد حتی پزشکیان هم در گفتگوبا اعتماد از فشارها به جنتی اظهار بی اطلاعی کرده است.
ماجرای استعفای وزرا زمانی جالب می شود که دقیقا پس از مخالفتهای طیف حامیان دولت در مجلس در مورد استیضاح فانی وزیر آموزش و پرورش و تغییر وزیر ورزش، به یکباره شاهد چرخش عجیب فراکسیون امید در این فقره بودیم، فانی که در مجلس قبل و ابتدای مجلس فعلی توسط فراکسیون اصولگرایان تا پای استیضاح رفته بود و هر دوبار با لابی گری حامیان دولت در مجلس از این مخمصه نجات یافته بود این بار از سوی فراکسیون امید برای استیضاح آماده روانه شدن به بهارستان بود که خبر استعفایش در کنار گودرزی تیتر رسانه ها شد. نقطه عطف ماجرا زمانی است که پس از تکذیب خبر استعفای فانی سخنگوی فراکسیون امید مجلس از توصیه این فراکسیون به استعفای فانی خبر داد و حتی محمد علی نجفی را به عنوان گزینه پیشنهادی فراکسیون امید معرفی کرد!
و اما پازل ماجرا پس از حمایت عارف رئیس فراکسیون امید از تغییرات در کابینه تکمیل شد. آنچه مشخص است که تغییرات وزرا در سال پایانی دولت اقدامی کاملا سیاسی و انتخاباتی است که با هماهنگی اصلاح طلبان صورت گرفته است چرا که آنها که در دولت قبل مدام از تغییرات آنی یا دقیقه نودی دولت شاکی بودند امروز در اظهار نظرهای متفاوت رضایت خود را از تغیرات شگفت انگیز دولت اعلام می کنند. اصلاح طلبان که در وارونه نگاری این گونه اتفاقات ید طولایی دارند امروز هم با همان روش نخ نما هزینه این تغییرات را به پای جناح رقیب می گذراند تا با پاتک خود از تغییرات پاییزی پاستور بهره ببرند. خالی از لطف نیست که گفته شود تغییرات مورد اشاره اصولگرایان بیشتر در حوزهای اقتصادی و سیاسی دولت است که ضعف در آنها به مراتب مشهود تر و در نهایت موجبات بهره مندی مردم و نظام را فراهم می آورد.
گویا حامیان اصلاح طلب دولت که مدام بر ثبات مدیریتی در این دولت دم می
زدند امروز به بهای سهم خواهی در آستانه انتخابات دولت را مجاب به تعویض
های دقیقه ۹۰ کرده اند.
نباید از یاد برد که چندماه به پایان دولت یازدهم باقی مانده و بیش از هر
حاشیه ای باید به دولت کمک نمود تا در سال پایانی خود نتیجه اقدامات ۳ ساله
اش را به بار برساند و به جای تحمیل حواشی تغییر وزرا، به کمک رسانی در
عرصه خدمت به مردم آنان را مجاب کرد.
البته نباید فراموش کرد که مشکل اصل دولت در جای دیگری است نه در
وزارتخانه های غیر اقتصادی که این تغییرات برای مردم نان و آب نمی شود!
امروز باید همه جریان ها و مسئولین دست به دست هم دهند تا مشکلات اقتصادی و
اجتماعی مردم حل گردد و زنجیره اعتماد بین مردم و حاکمیت از بین نرود.